Noc

Nocy westchnieniem ze snu rozebrane
niczym dwa ciała wśród bezwstydnych
pragnień,
wiją się w głowie nie tęskniąc za rankiem
myśli, co żarem dorównują magmie.

Księżyc upija bursztynowym światłem,
mami kształtami utkanymi z szmerów.
Czeka spokojnie, aż się znowu zatlę
tysiącem wspomnień lub jednym wśród wielu.

Jak stos ofiarny płonę co noc cichą,
Łapczywie chłonąc, co mi świt odbierze.
Dla duszy ciemność bywa jednak milszą,
gdy anioł usnął i już w dzień nie strzeże.

A tak się jakoś napisało :) Postanowiłem wpadać częściej, acz częściej nie znaczy pisać więcej :P Spokojnej nocy :)

autor

NocnyWilk

Napisany: 2015-02-08 Dodano: 2015-02-08 21:57:52

Ten wiersz przeczytano 1355 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie