Noc pełna samotności

na zegarze godzina przemija za godziną,
zapach kawy wnika w myśli samotne,
muzyka z radia jest dziś mą radości krainą ,
noc jest mym przyjacielem i dłonie jej ulotne
głaszczą okien lustra smutne cienie,
a pierś jej dmie w trąb ogromne echo,
krzyczy i z wrzaskiem ucieka
prawdy szukające ludzkie sumienie,
gdzie żeś jest miłości… na która tak czekam?
świtem pocałunkiem oczy me otworzysz,
czy będziesz tylko dnia mijającego marzeniem?
wizytę Księżycowi z zażaleniem złożysz,
czy na zawsze pozostaniesz tylko mym cierpieniem ?...

autor

KRZYSIEK S

Napisany: 2007-01-19 Dodano: 2007-01-19 01:27:52

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Obrazkowy Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie