Noc. Proza.

Mariat-dziękuję... :)

Świat w nocy wygląda zupełnie inaczej jak za dnia.
Jest to wtedy obca przestrzeń, pełna fantastycznego,
nieuchwytnego uroku i czaru. Panuje spokój
nieskończoności, pola słabo widoczne leżą
utulone tajemnicą ciemności.
Wiatr wypuszczony na wolność z odległych miejsc
skrada się, by podmuchać nad pokrytymi rosą
stojącymi lasami. W domku położonym w
dolinie panował przyjemny półmrok. Pokój
oświetlał jedynie płonący w kominku ogień,
którego płomienie wypełniały przestrzeń
ciepłym blaskiem. Jedynym słyszalnym dźwiękiem,
było trzeszczenie palących się polan i ciche
tykanie zegara. Cieszyła się wzajemną
bliskością i łączącą ich intymnością. Jej
ruchy były płynne i wdzięczne, kiedy zbliżała
się do niego niczym szemrzący po kamieniach
strumyk dążący ku rwącej rzece.
Upojenie wywołane pocałunkiem wyparło
z jej umysłu wszelkie myśli, liczyło się tylko
"tu i teraz". Czuła się tak, jakby zatrzasnęły się
drzwi, za którymi pozostał na zawsze miniony
okres jej życia. Pogrążeni w szalonym
zapamiętaniu, rozkoszowali się przyjemnością
tak długo, jak było to tylko możliwe.
Był to czas dawania i brania. Za oknem
połyskiwały jasne, krystaliczne gwiazdy,
srebrzył się wąski rogalik księżyca.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2011-02-06 Dodano: 2011-02-06 18:30:18

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie