Nocna rozmowa
- Mogę już płakać?
- Nie.
- A iść spać?
- Idź i zapmnij.
- Dziękuję.
- A rano zapisz sny.
- Dobrze zapiszę.
- Więc... śpij już.
- A płakać mogę?
- Nie.
/.../
- Nie zostawisz mnie samej?
- Przecież jestem tuz obok.
- Boję się.
- Jestem tuż obok.
/.../
- Jesteś?
- Obietnica, to obietnica.
- Kochasz mnie?
- Śpij już.
- Kochasz?
- A mogę nie?
- Możesz.
- Wiem
- To dobrze.
dialog jest jednak formą monologu
autor
Michalina R.
Dodano: 2008-02-21 00:53:59
Ten wiersz przeczytano 716 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Skłania do rozmyślań....