Nocny Wędrowiec II

bohatera losów część dalsza

Niegdyś jak morze co zlewa się z niebem,
dziś jak noc idę przed siebie.
Szukając światła pośród ciemności,
szukając dnia, choć ten tu nie gości.

Idę więc nocą, idę przed siebie,
szukając czegoś... lecz czego to nie wiem
Nocny Wędrowiec takie me imię
Pragnę jasności, chociaż na chwile.

A potem odejdę... nocą jak zwykle.
I choć wiem, że będzie to przykre
Mimo wszystko zniosę udrękę,
zniosę ból, samotność i mękę.

A jeśli nie? co wtedy zrobię?
Jasności zabrać przecież nie mogę
Nie to że nie chcę, lecz nie jest mi dane
Wędrować nocą to Mi pisane

autor

juzio

Napisany: 2006-04-11 Dodano: 2008-05-07 18:48:46

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie