Nostalgia
Wspomnienie małego miasteczka na Ziemi Lubuskiej..
Nie za siedmioma górami
a na trzech wzgórzach
Nie za siedmioma lasami
bo pośród okalających go lasów
i nie za siedmioma rzekami
a miedzy cudownymi jeziorami
Na Ziemi Lubuskiej
jest przepiękne miasteczko
po Rzymie - wdzięcznie Torzymiem
nazwane
Tam lasy grzybami słynące
i żywica pachnące
Zamek z fosa Chrobrego
Jezioro sitowiem pachnące
Słynna górka z Osiedlem Lecha
bocianie gniazdo, dwa kościółki
długa ulica Wojska Polskiego
i Jeziorna od jeziora nazwana
przyciągają każdego
Ludzie tam serdeczni mieszkają
Jedni drugich zawsze pozdrawiają
Malownicze sklepiki witają każdego
miejscowego i przejezdnego.
Od lat dziecięcych to miasteczko
kochałam
i zawsze ku niemu myślami zmierzałam
Sklep ,,u Maryli'', rożen koło Poczty
Apteka Rysia Gremblewskiego
Poczta na której pracowałam
i Szkoła P. Kazia Kwiatkowskiego.
Kto choć raz to miasteczko zobaczy
zachłyśnięty nim i roku każdego
odwiedzi Go - dla piękna Jego.
Dla pagórków, jezior i lasów
dla mieszkających w nim ludzi
i dla spędzonych w nim wczasów.
Nie zapomnę Cię i ja Torzymiu kochany
Na zawsze jesteś w mym sercu wpisany
I choć jesteś miasteczkiem ubogim
dla mnie pozostaniesz na zawsze... Bardzo
drogim!
czarnulka1953
wiersz ten dedykuje mieszkancom Torzymia
Komentarze (1)
Z miłością o swojej miejscowości, tak trzeba!