nostalgia za przeszłością
cicho w nieprzepuszczalnych
ścianach. elektronicznie
odważany czas nie drży wiatrem
w gazowym kominku. cisza
obudziła tęsknotę za dźwiękiem.
czekam na rozbawione tłumem drzwi,
głośno odsuwane krzesła, lecz cisza
absolutnie przezroczysta. pragnę
fal powietrza wzbudzanych wahadłem
dziewiętnastowiecznego zegara a doznaję
drgania wewnętrznego niepokoju. ciało
bądź ciszej – może usłyszę.
autor
Żabnetta
Dodano: 2009-09-16 06:58:06
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
w niezwkle poetyckim obrazie słów wyrażona tęsknota za
przeszłością
.....każda cisza jest straszna, gdy trwa o drgnienie
za długo.
W ciszy otoczenia, najgłosniej zachowuje sie własne
ciało i nawet myśli są hałaśliwe.Ładna melancholia.
...jest za to klimat ;)
Bardzo ciepło wyrażona tęsknota za przeszłością :)
pozdrawiam
tak...to wiersz typu...przeczytaj,zastanow sie
zadumaj.... i tak wasnie robie...lubie taki
styl...gdzie slowa maja swoja magie..i chce sie tu
zostac na dluzej
Bardzo mi się podoba „cisza absolutnie
przezroczysta”, to określenia bardzo do mine
przemawia.
ciało
bądź ciszej – może usłyszę.
- bardzo mi sie ten wers spodobał...
Czasem lepiej nie słyszeć...np. własnego sumienia...
Pozdrawiam;)
Każdą metaforą odczuwa się wspomnienie przeszłości.
Działa na wyobraźnię czytelnika...bo pewnie coś
ciekawego wtedy się zdarzyło.
nostalgia za przeszłością-tak pięknie opsany,że słów
brakuje na komentarz
Jeżeli ta przeszłość piękną i romantyczną była, to
możemy o niej powspominać nostalgicznie, czasem
lirycznie, a czasem o niej zapominamy, rzucamy w kąt,
jak stare zepsute zabawki.Wiersz naszpikowany
metaforami, faktycznie nostalgiczny, jak w tytule.