Nowa ja
https://www.youtube.com/watch?v=UFCksOccBxw
Jakoś inaczej widzę siebie,
gdy jesień wszystko zabarwiła.
W oczach wciąż płonie pierwsza zieleń
a w sercu gaśnie tamta zima.
Inne kolory, inna przyszłość,
choć przeszłość nadal we śnie gnębi.
-Ważne co będzie, nie co było
i co jest teraz tu na Ziemi!
Słyszę, jak echo mi to śpiewa,
(żeby nie pisać... Wyje z wiatrem),
bo kiedyś wiatr się już pogniewał
i rzucał w oczy wrednym piaskiem.
Może zatańczę w rytm śpiewania,
udając szczęście. Niech się spełni!
Dziś pierwsze kroki... Chyba stawiam.
Dlaczego czuję pustkę w głębi?
Witam Wszystkich po dłuższej przerwie:)*
autor
Twoje oczy
Dodano: 2023-11-09 20:00:03
Ten wiersz przeczytano 1868 razy
Oddanych głosów: 76
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka.
Wyeliminowanie ujemnych cech głęboko zakorzenionych
będzie trudne ale to nie przeszkadza, żeby odkryć w
sobie to coś, co pozwoli wypełnić pustkę po przykrych
przejściach i na bazie nadziei wnieść radość i
szczęście na najbliższą przyszłość.
Miłego dnia :)
Dziękuję:)*
Pozdrawiam serdecznie:)*
Piękny, w jesiennym, kobiecym klimacie wiersz.
Oby pustka w sercu, jak najszybciej ustąpiła miejsca
radości i wielkiemu optymizmowi.
Jak zawsze z wielką przyjemnością przeczytałam Twój
kolejny wiersz.
Cieplutko pozdrawiam :)
Groschku:)czyżbyś sugerował że byłam(jestem)
żmijowata? ;):P
Dziękuję Wszystkim ślicznie:)*
Pozdrawiam:)*
I niechaj będzie jak w tytule,
niech nowy On przytuli czule
i nowi Wy na drodze szczęścia
pójdziecie razem szczęśliwi wielce.
Ten usunięty to ja. Pozdrawiam.
Refleksyjny, melancholiczny wiersz. Coś gnębi peelkę.
Zapewne rozczarowanie miłosne (sprawa damsko męska). Z
przyjemnością przeczytałem.
W sercu gaśnie z wolna zima,
lepsze jutro chce obudzić,
już za chwilę doń zawita,
więc nie warto już się smucić.
Piękny wiersz Elizo. Taki to już "urok" życia.
Radość ze smutkiem ciągle walkę z sobą toczą
i na przemian w naszych sercach goszczą...
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego weekendu :)
I Ciebie, Elizo, bardzo miło witać i znowu czytać :)
Wróciłaś z pięknym wierszem (co, oczywiście, pod tym
adresem nie dziwi :)). Trochę smutku, ale ta pustka
niebawem wypełni się radością. Nie mam wątpliwości :)
No i posłuchałem sobie Margaret :)
Pozdrawiam ciepło :)
Taka już jest ta jesień - ale za chwilę wiosna, lato:)
Inne spojrzenie będzie, gdy promieni trochę
złapiemy...
Dla mnie wszystko jest ważne;
przeszłość,teraźniejszość i przyszłość.
Jednak z pewnością to, co nas gnębi - musimy wyrzucić
z pamięci.
Taniec i muzyka - to balsam dla duszy:)
Pozdrawiam.
Piękny w ciepłym klimacie jesiennym pełen nadziei
wiersz :) Pozdrawiam serdecznie :)
errata: nastrój
Znakommicie oddałaś nastró, wplatając nadzieję.
Pogodnego dnia, Elizo :)
PS Fraza o "wyjącym wietrze"- wybacz- miodzio;)
Wiersz super w formie i treści!
A oszukać siebie się nie da...bo w głębi i tak wiemy
jak jest.
Pozdrawiam