Nowy rok

Dla wszystkich tych co pragną kochać.

Zamykam drzwi i znowu nic.
Znów minął mi kolejny rok.
Za oknem świt w kieliszku dno,
i znowu będzie jakoś szło.

Kłopotów rój i nowy znój,
w starej poduszce nowe łzy.
Na stary świat nie pierwszy raz
wyklinam ile sił.

Bo niby nic - to tylko łzy
bo niby nie jest aż tak źle.
To jednak żal,to czegoś brak
coś jednak skończyło się.

Nadzieja w cud, gdy w świecie głód,
jak o miłości mogę śnić?
Tak śmieszna rzecz,tak mała ,lecz
jak ciężko bez niej żyć.

autor

Sara SZost

Napisany: 1995-07-24 Dodano: 2007-04-02 00:11:18

Ten wiersz przeczytano 673 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie