Oblicze miłości

Lecz miłości dwie twarze, dwa są jej oblicza

jedno kochać każe, jej pieknem zachwycać

drugie zaś rani kiedy zostaje ona tylko marzeniem

kiedy łzy zabierają żal za jej spełnieniem

kiedy sam zostawszy w czterech ścianch ciszy

głosu swego serca już ona nie usłyszy

tak owa miłość nie proszona

przychodzi, odejść nie chce

choć może szalona

daje wiarę, nadzieję, że zmieni świat cały

a każdy dzień uczyni wspaniałym

teraz żalem została

bólem i pragnieniem

i jedynie dla tych co kochali

najpiękniejszym westchnieniem

słodkich słów i wyznań

szczerych niezapomnianych

jak jedyna przystań

dla serc zakochanych

Tyś dla mnie natchnieniem

dla Ciebie te wiersze , rymy

najpiękniekszym wspomnieniem

choć wiem że już się nie usłyszymy

nie zobaczę Twych oczu

ani nigdy Ciebie nie ujrzą oczy moje

jak mam żyć bez Ciebie, wiecznym niepokojem

że gdzieś całkiem blisko serca dwa coś łączy

lecz nigdy już szczęśliwie ta historia się nie zakończy

Nie zapomnę

autor

pawelkrk

Napisany: 2005-11-15 Dodano: 2005-11-15 22:55:09

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie