Obojetni...

I co ja mam o tym wszystkim myśleś?!
Niby razem, a jednak osobno...
Ty i ja niczym jedność,
a jednak jak sosna i dąb posadzone na dwóch przeciwnych brzegach.

Łączy nas coś
i my zdajemy sobie z tego sprawę,
lecz nie potrafimy tego pielęgnować,
zabiegani codziennością,
wracamy do domu tylko po to by śnić o nowym jutrze...

Z dnia na dzień coraz trudniej nam znieść swoja obecność,
ale bez wzajemnego widywania jest jeszcze gorzej...
Jesteśmy uzależnieni od siebie jak narkomani,
którzy chcieliby juz uwolnic sie od nałogu...

autor

Pysiaczek

Napisany: 2006-05-15 Dodano: 2006-05-15 20:57:49

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie