Obojętność

Gdy czuję że nadchodzi, moja radość się urywa,
nie będę więcej płakać... cuż z tego, nie będę też szczęśliwa!
Obojętność - przeszywa myśli me tak przejrzyście,
zrywa me uczucia jak wiatr z drzew jesienne liście...
Znowu okryta pancerzem niedostępności i taka udręczona,
nawet nie zauważę że będę jak skała - uczuć pozbawiona!
Dlaczego niszczysz me życie spokojne, chociaż tak niesforne,
Dlaczego zadajesz cierpienie bolesne i tak powolne?
Opuść mój umysł, jak deszcz letni dzień,
bo przyprawiasz mnie o dreszcze jak straszny nocny sen...

autor

Goniąca Wiatr

Napisany: 2005-01-31 Dodano: 2005-01-31 23:22:13

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie