Obraz...
Poskładać wspomnienia w jeden magią lśniący
obraz
Oprawić go w ramkę jako najcudowniejszą
postać
Imaginację Naszych radości smutków i
żali
Złych wspomnień i dobrych momentów parę
fali
Niecierpliwość i strach spływają na moje
drżące ręce
Staram się parę rzeczy zrozumieć
Stworzyć Własne tajemnicą owiane
szczeście
Nie iluzję sen lecz rzeczywistość
Gdzie Marzenia się spełniają
A mi nie brak chwil i zdań bez słowa
miłość
Każdej sekundy burzę i składam obraz na
nowo
Bo zawsze coś mi nie wychodzi
I muszę stale prosić kogoś o pomoc
...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.