OBRAZ 1 NIENAMALOWANY - ROZPACZ
w gładką ciszę zamyślenia
wpada nagle kropla żalu
która jakby od niechcenia
rozprzestrzenia się pomału
toczy kropla kręgi smutku
puchnącymi wciąż kołami
a te sunąc powolutku
budzą z wolna łez tsunami
rośnie szybko siła łkania
nie znajdując pocieszenia
aż do bólu wypłakania
i tępego zamyślenia
autor
KapRysiek
Dodano: 2015-09-23 13:26:29
Ten wiersz przeczytano 492 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
niesamowity, melodyjny potok słów w tym smutnym
wierszu
Ładnie....domyślam się, że będzie dalszy ciąg.
Miłego
Strasznie toto łzawe i żałościwe.
Ładnie:) podoba się
Była sobie łza, pięknie ukazałeś narastający smutek i
płacz oraz następujące otępienie. Serdeczności.
jak czara smutku i rozpaczy przelala się ta łza
pozdrawiam:)
Ładnie opisane losy kropli, która przelała czarę
goryczy. Miłego dnia.
Łzy oczyszczą z rozpaczy,
zmyją smutek i żale.
Trzeba umieć wybaczyć,
śmiechem leczyć nostalgię.