Obraz pesymizmu
Jedna rzecz za drugą
Goni niczym wiatr
Ciemną życia smugą
Koloruje świat
Słów lawina płynie
Gubiąc blask radości
Po upadku ginie
Wtulona w żałości
Myśli krajobrazy
Wirują w przestrzeni
Smutnymi obrazy
Tło malują w ziemi
Ciężar przygnębienia
Uciska wnętrznośći
Płomienne marzenia
Płoną w ogniu złości
Serce trawi pustka
Pozbawiona barwy
Niewidzialna chustka
Owija los marny
Dusza łkając cicho
Bezszelestnie jęczy
Pod kołderką lichą
Krztusi się i męczy
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.