Obudź się...

Siedzące na ławce moje marzenia

nie śnią o Tychach w wiosennej szacie

A tu płatki śniegu płyną po niebie

w jasno złotej, miłej poświacie



Domy wyrastają z białych uliczek

drzewa przepraszają ludzi

Śnieg w nocy zasypie parki

człowiek z radością się budzi



Tychy zapadają w smutek

z przyjemną nostalgią nieba

Śnieg, szron i szare dni

czego tu więcej nam potrzeba!

autor

4you

Dodano: 2009-02-04 16:25:08

Ten wiersz przeczytano 710 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie