Ocalenie
https://www.youtube.com/watch?v=OYhyWSbCETo
Czy pamiętasz, jak tańczyłam
w białej sukni, nad urwiskiem?
Tylko wiatr za rękę trzymał.
(W moich dłoniach wszystko milknie).
A on szumiał, tak zawzięcie.
Czułam siłę pod palcami.
Chyba wtedy wiedział więcej,
bawiąc się moimi łzami...
Czy pamiętasz, jak prosiłam
o nadzieję, wiarę w siebie?
Wystarczyła jedna chwila,
a zesłałeś ją na Ziemię.
Miłość, która nauczyła;
kochać siebie, kochać ludzi.
Nawet Tobie wybaczyłam,
żeś do życia mnie wybudził.
autor
Twoje oczy
Dodano: 2019-09-08 10:15:12
Ten wiersz przeczytano 1051 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Mariusz G Dziękuję i pozdrawiam:)
AMOR:)Dziękuję i pozdrawiam:)
wojtek W Dziękuję za piękny komentarz:)
Pozdrawiam:)
Zosiak:)Bardzo dziękuję i pozdrawiam:)
Maryla:)Dziękuję i pozdrawiam:)
Grzegorzu:)Lubię sobie tak czasem z Nim
pogawędzić:))Ma tyle dzieci, ale znajduje dla mnie
czas;)
Pozdrawiam:)
mily:) No nie było przyjemne:(
Pozdrawiam:)
Aisza* Dziękuję i pozdrawiam:)
klinikaZmysłów:) Dziękuję:)
waldi1:) Dziękuję:)
Gregcem:) Dziękuję i pozdrawiam:)
Ładny wiersz i piosenka.
Przychodzi taka chwila, która potrafi zmienić
wszystko...
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie.
Pozdrawiam
Oclenie jest bardzo ważnym elementem w życiu i może
przyjmować różne oblicza a więc każdy z nas swym w
życiu potrzebuję jakiegoś ocalenia.
Życie ma często wyboistą drogę,sprawia ból,wybucha
radością,stawia nas w zwątpieniu.Jednak kiedy przez
serce płynie miłość łatwiej jest wybaczać,kochać
ludzi,widzieć w nich dobro i nadzieję.Piękny wiersz
Twoje oczy a wybaczenie to wspaniała puenta
wybudzenia.Pięknej,pełnej uśmiechu niedzieli życzę.