Ocean smutku
/Strofa saficka mniejsza/ Do wiersza namalowałam dwa obrazy, które można obejrzeć na blogu: https://www.joviska.com/
Wystarczy jedno pamiętne spojrzenie
i wszystkie myśli biegną w twoją stronę.
Przyspiesza tętno razem z ciała drżeniem,
znów cała płonę.
Gdy się żegnałeś zimnym pocałunkiem,
pozostawiłeś łez głębiny słone.
Jestem pod falą pustki absolutnej,
w tęsknocie tonę.
..(
..))
[_]Ɔ ┓(˘_˘٥)
Komentarze (79)
Dziękuję AMORKU i Tobie również życzę spełnienia
marzeń :)
Pięknie oddana tęsknota, smak pożegnania, pustka
samotności.
Cudowny wiersz w formie i w treści.
Pozdrawiam Cię serdecznie Jovi:)
właśnie przeczytałem wiadomość: innego " oceanu
smutku":
https://wydarzenia.interia.pl/zagranica/news-wygrala-m
ilion-dolarow-i-stala-sie-bankrutka-mam-na-koncie-3,nI
d,6905940#iwa_source=newsfeed_next
Oby ocean smutku w ocean radości i szczęścia się
zmienił.
Niech fala będzie eyplenieniem i spełnieniem a
tęsknota zamieni się w odwzajemnienie.
Życzę.