Oczywistość
gdy na mnie spoglądasz
jak przynudzam okropnie
i namolnie przeszkadzam
w buciorach włażę nieproszony
natrętnie naprzykrzam się
żebrzę i skamlę u progu
nieodpowiedzialnie zaczepiam
i zbliżam się nieuchronnie
komplikuję i utrudniam
nękam bez powodu
i nie chcę się odczepić
i po prostu zrozumieć
tej oczywistej oczywistości
że nie ma
miejsca u ciebie
dla mojej miłości
to powiem tak ... cierpliwości
Annie...
autor
DWC.
Dodano: 2015-07-23 23:37:40
Ten wiersz przeczytano 1336 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Ale dlaczego tak wiele wielokropków w Twoich
wypowiedziach?
Bądź pewien, wygrasz tę walkę.
Pozdrawiam:)
Cii_szo o tobie też nie zapominam i też cie kocham
-jak najbardziej
dziękuję za rady...wsparcie...i słuszną krytykę...
Elena:) wstawiam już! Kocham też Was:)
no i co ja mam z Tobą zrobić:))
dobranoc
Do napisania zdania w sposób prawidłowy, nie trzeba
skończyć filologii. To podstawowa wiedza :-)
jak się już tak Wszyscy kochacie TO JA WAS TEŻ KOCHAM
:)))
Ciebie też kocham lucynkaaaaaa:)))
Catlerone -Tobie klątwy nie pasują i jeszcze pod
cudzym wierszem
kocham cii_szę:))
dobranoc:)
catlerone... luz
więcej wiary! catlerone:)
Ewo M. nie jest filologiem tylko zaangażowanym
amatorem
no dobra tylko mi się nie udało
stąd moja reakcja
wybacz DWC
życzę powodzenia
A ja lubię od czasu do czasu poczytać jak ktoś
przeklina, niektórym bardzo to pasuje i mnie
rozbawia:))