Od przyjaciela
Nie widziałem ciebie tyle lat
Jakoś z takim faktem muszę żyć
Chociaż jest mi ciebie ciągle brak
Swoją życia nitkę muszę wić
Piszę listy aby zająć czas
Smutne jakie inne mają być
Już od dawna przecież nie ma nas
A serce pęknięte czym tu zszyć
Czas przygarbił plecy tobie też
Chociaż się nie skarżysz ja to wiem
Ciężar swego życia aż po kres
Staram się z godnością nadal nieść
List ten pożegnalny bo jak wiesz
Nie to zdrowie rękę drżącą mam
Łap ostatnie słowo szczęścia strzeż
Ja o życie dziś ze śmiercią gram
Wiersz napisany jakiś czas temu na wiadomość o tym co nieuniknione, odleżał swoje
Komentarze (40)
Śliczny wiersz. Lubię takie wiersze i mam też stare
listy. Leżą i czekają, chociaż ich nadawca już dawno
nie żyje. Nie ma go, ale jego listy żyją. Pozdrawiam
serdecznie.
Poruszają takie wiersze. Stawiają do "pionu" tych, co
umartwiają się drobnostkami...
Dziękuję wszystkim za miłe słowa o wierszu.
Przyjaźń jest czasem równie silnym uczuciem jak
miłość.
Pozdrawiam
Witaj,
dobrze, że to tylko wspomnieniowy tekst...
Uśmiech, pozdrowienia /+/.
Bardzo smutny wiersz... Pozdrawiam Cię serdecznie
Teresko i zdrówka życzę.
Tak... Miłość,przemijanie - często
w wierszach poruszane tematy.Czasem trzeba się wygadać
i tak powinno być :)
Teresko,podoba mi się Twój wiersz.Tak jak piszą
przedmówcy,zatrzymuje.
Pozdrawiam.
„ Już od dawna przecież nie ma nas” sugeruje, że
peelka była kiedyś z peelem razem. Nawet jak ludzie
się rozejdą, to niewidoczne więzi zostają. Smutny
wiersz o przemijaniu.
No i TOMashowi usmiech znikl z twarzy...
Za Wandą Kosmą .
Podrawiam
Listy często są smutne, zaś gardło ściskają zawsze.
Poruszający wiersz. Pozdrawiam.
Za Krzemanką.
Pozdrawiam :)
Smutny wiersz, pisany tęsknotą i pełen strachu przed
tym, co nieuniknione, no cóż, samo życie...
Dobrego wieczoru życzę Teresko.
Dziękuję wszystkim za chwilę przy wierszu.
Mario, Aniu, poprawiłam, teraz lepiej.
Miłego popołudnia życzę
Bardzo smutny - trudno coś więcej napisać...
pozdrawiam:-)