Od wczoraj

7.03.2009

Na każde zawołanie intryga zamiata szczęście
zbyt oczywista wizja zapomnienia
unosi kurz i kieruje go na marzenia

leżę w łóżku i oglądam telewizję
tu rozwód, tu zdrada, tu mafia
a miłość piękna jest tylko
w toalecie publicznego liceum

wszystkie róże od wielbicieli uschły w wazonach
niegdyś biała tapeta czarną się staje
kolejna butelka wina, tym razem wytrawnego
wciąż krąży mi w głowie przez ponad trzy godziny

Wiosna, oto zielone liście się rodzą
śpiewają mi z zamglonymi oczkami
jak cudowny jest świat
a ja im nie dowierzam

Miłość moja uzbrojona w metalowe uczucia
godzi się na pokorę
i walczy ku dumie naszych serc
na godność narodu
a ja czekam na jego usta
czule spacerujących po moich dłoniach

Tak okropnie nie lubię czekać,
a jeszcze tydzień muszę...

Kupuję kolejną paczkę papierosów
z taką namiętnością gubię palce na folii
z pasją wkładam w usta święte mrowienie ciała
z miłością sięgam po ciepło
i nagle zaczynam rozumieć
że i tak mi to nic nie da

Szukam więc ciała w moich przyjaciołach
chodzę z nimi alejkami
i za cholerę nie mogę zrozumieć
jak można żyć z alkoholikiem
jak kochać mogę choroby

bo ja podobno mam za duże wymagania
bo ja podobno jestem zbyt poukładana
bo ja rozkrojona jestem na pół


tym samym nożem co dzień

już wiem, że ze mnie emanuje wielkie zagubienie. Ale ja jestem jeszcze młoda, moi mili. Dam radę?

autor

Mephala

Dodano: 2009-03-07 12:56:32

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie