Oda do miłości
Czymże życie moje jest,
takie puste, pełne łez.
Czasem nawet się otworze,
lecz w środku wyje.
Gdyby nie Ty nie napisał bym tej ody,
właśnie Ty, moja książko,
ratujesz mnie zawsze przed światem tym.
Miłości szukam już lata na tym świecie,
osoby co poezję i książki miłością tak
wielką, podobnie jak ja darzy.
Lubi muzykę, i tak jak ja nawet gra,
piszę, tańczy, kocha życie…
Czegoś brakuje o tym ten wiersz,
wielka walka toczy się,
kiedyś wygram tyle wiem.
Jak na razie do książki i poezji uciekam,
bo z nimi nie jestem przynajmniej sam.
Książki i wiersze czekają, i czekam i ja,
bo całe życie z poezją oraz książką spędzić
chce, a Ty przy mnie, bo też kochasz je,
prócz zapachu druku na kartkach tam, nic
już więcej nie będzie potrzeba nam.
Miłość jest ślepa, powiada poeta,
lecz ja powiem szczerze w te słowa ja nie
wierze,
Miłość istnieje i nadzieję wciąż mam,
że kiedyś Cię znajdę i nie będę już sam.
Dla tej jedynej co szukam jej tak długo
Komentarze (6)
Najważniejsze, że masz wierną przyjaciółkę poezję, bo
z miłością bywa różnie...każdemu co innego
przeznaczone...
Pozdrawiam :)
wystarczy tylko się porozglądać, a miłości tyle na
każdym kroku,
więc puszczaj oczka w lewo i w prawo, a jak przyjdzie
jakiś pan...
Mów że - ja trik taki mam.
Pozdrawiam serdecznie
napisałeś co Ci w duszy gra - szczerze i prawdę, każdy
znajdzie swoje szczęście jak szuka
trochę pracy nad formą i stylem
wiersza sie przyda :)
pozdrawiam
Najważniejsze, że poszukujesz a wiadomo kto szuka
znajduje. Serdeczności.
spoko
to prawda- miłość czeka na każdego