Odchodzę

dzisiaj moje myśli
płyną jak deszczowa nuta
bo nadzieja
zmieniła barwę
i jest w czerń zasnuta

obolałe ciało
w kłębek zwinięte
duszę wypaloną
traktują jak
achillesową piętę

zasznurowane usta
twarz alabastrowa
obraz ukochanego
w ramionach innej
na wieki zachowam

to nie moja wina
nie kieruję się sentymentami
wspólne lata przekreślam
wolę pozostać sama
bez bagażu… on został między nami

autor

szybasia

Dodano: 2008-12-01 00:02:19

Ten wiersz przeczytano 856 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie