W oddali
N.V
Tak daleko jest to, co utraciłam.
I tak daleko to, co znalazłam
Że trudno żyć w tym świecie
Nie patrząc na cuda
Patrząc na ludzkie cierpienie
Ale my to dzieci wojny Niestety – 21
wiek
Człowiek jest na samym dnie
Uciekają godziny to tylko cisza
I tak każdy umrze
Ale jeszcze żyjemy
Więc czerp życiem w garść
Zgaś ból i cierpienie
Choć to nie łatwe Myśl i czerp z tej
myśli
To tylko Ty
Godziny mijają, cisza budzi mnie
Widzę to na co ty jesteś ślepy
Piekno to co Zyje w nas!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.