Odejdę... lecz nie z Twej pamięci
Inspiracja z wiersza Adama Mickiewicz "Do M"
Chcesz bym odeszła z oczu Twych,
Z Twojej głowy i z myśli złych.
Chcesz bym odeszła z serca Twego,
Z Twojego domu i ze świata całego.
Mogę to zrobić, ulec Ci,
Ucieknę, co tchu, nie braknie mi sił.
Mówisz odejdź, bo nie chcę cierpieć przez
Ciebie.
Odejdź z pamięci, niech nie zostanie po
tobie najmniejsze wspomnienie!
Tak bym chciała to zrobić, byś spokojnie
żył,
Dmuchnąć w przeszłość, by rozleciała się
jak pył
Lecz Ty sam wiesz, że choćbym stanęła na
głowie
Nie zmażę przeszłości i naszych wspólnych
wspomnień.
Gdziekolwiek będziesz, przypominać będziesz
sobie
Te chwile piękne, gorące jak ogień.
Oglądniesz film z romantycznym
zakończeniem,
Pomyślisz, – Czemu to nie są nasze
dzieje?
Czy na imprezie, gdy puszczą wolny
kawałek,
Przed oczyma masz już tą scenkę,
-Och, czemu akurat teraz puszczają naszą
piosenkę?
Splotu tych zdarzeń nie unikniesz,
Co dzień to samo pytanie
-Pamięci przeklęta! Czemu nie znikniesz?
Tak więc odejdę chętnie z oczu Twych,
Głowy i myśli złych,
Z serca Twego, domu i świata całego,
Lecz ze wspomnień nie odejdę
To przekleństwo, które nadal łączy nas
oboje...
"Tak w każdym miejscu i o każdej dobie, Gdziem z tobą płakał, gdziem sie z tobą bawił, Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie, Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił" Adam Mickiewicz
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.