Odejść

Już nie płaczę.
Bo nie umiem.
Cały wyję .
To rozumiem.

Nie chce już słuchać ludzkich sumień .
Wszystkich zmartwień, tego bólu.
Tchórzliwe podejście do świata otaczającego .
Zniszczy cię człowieku chyba nie chcesz tego.

Oni mnie opuścili i jeszcze żyje dalej.
Pozostawili na pastwę losu .
Ja tego sam nie wybierałem.

Już nie płaczę.
Bo nie umiem.
Cały wyję .
To rozumiem.

Wszędzie klęski .
Wszędzie zmartwienia.
Lecz jeszcze śmierć nie przyniesie ukojenia.

Bo chce stać twardo na swych nogach.
Przed obliczem mego Boga .
Patrzeć prosto w jego oczy .
I odejść z sumieniem które go zaskoczy .

autor

misiu-m18

Napisany: 2008-05-02 Dodano: 2008-05-03 00:11:15

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie