Odejście

Odejdż odemnie zdradliwe słońce, chce by nadszedł wieczności kres,
Jak gracz co rzuca fałszywymi kośćmi, tak ty zagrałes o życie me.
Już nie usłysze słów o miłości, wiara mym wrogiem od dzisiaj jest.
Słońce zachodzi wraz z marzeniami, zostawia jak gwiazdy setki łez.
Już utonęłam w ciemności świetle, cień mego zycia blednie.
Brak latarnika co ogień zapalił i swymi dłońmi go utrzymywał.
Jak słońce zachodzi tak blask życia gaśnie.
Rankiem słońce na nowo wzejdzie, lecz mego cienia już nigdzie nie będzie...

autor

Werona

Napisany: 2001-06-10 Dodano: 2004-08-03 14:01:13

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie