Oderwana

„Ty, to była ta oderwana?”


Ta, co nigdy się nie zagoiła.
Przed snem sporządzała listę
Jutro - za i przeciw.
Tytoń paliła, gdy nie było wesoło,
Niebezpiecznie o tyle,
Że smutna bywała często,
Częściej, niż by móc powiedzieć „czasami”.
Uzależniała się więc od nikotyny
I oparów ludzi szczęśliwych z natury
O łagodnych spojrzeniach
I zdolności darzenia przyjaciół miłością,
Choć przyjacielskiej miłości nigdy nie chciała,
Zawsze się bała, bo niepełnowartościowa.
Uzupełnić ubytki
Jak dymem wolne przestrzenie w powietrzu.
Nie, nie wolno jej było.
Przyjaciele, których kochała
Miłością nieprzyjacielską,
Ranili więc,
A ona nigdy nie mogła się zagoić.

autor

MałaSzwedka

Napisany: 2010-12-07 Dodano: 2010-12-07 19:35:39

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie