odloty

nie pomnę
choć zapomnieć się nie da
przeglądam szuflady
a w nich siedzi bieda
pytam
nowych śladów
których jeszcze nie ma
w przestrzeni dotykiem
słów oblanych potem
pamięcią przebijam
strzałę z tępym grotem
szukając na próżno
i nie znajdę chyba
a kiedy już minie
jutrem w drzwi kołacząc
dalej będę błądził nowych śladów szukał
a przed końcem drogi
do CIEBIE zastukam

autor

13-13-13

Napisany: 2010-06-23 Dodano: 2010-06-24 20:56:36

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie