Odnalazłem cię w deszczu

Znalazłam cię wśród kropelek:) Okazuje się, że ja ten
wiersz czytałam i już oceniłam, tylko nie pamiętałam.
W sumie to ja nawet swoich nie pamiętam.

Wiersz opisuje magiczne spotkanie w deszczu, gdzie
postać marzeń odzwierciedla się w kryształkach
deszczu, tworząc atmosferę tajemniczą i pełną emocji.
Pomyśleć, ze ten wiersz nie powstałby, gdyby spotkanie
odbyło się pod parasolem, a nie pod chmurą.
(+)

Bardzo urocze to moknięcie w deszczu, zakończone
spłynięciem wprost w ramiona.
Pozdrawiam serdecznie Andreasie i życzę wszystkiego
najpiękniejszego i najmilszego w nowym roku 2024!

Ładnie rozkosznie :)

/Przyciąganie oczne/ w Twoim deszczowym wydaniu działa
na wyobraźnię:)
Andrzeju - z przyjemnością stałem w tym deszczu i...
jeszcze! jeszcze postoję!

Pozdrówki:))

Czwartek procesja przeszła
okna patrzą w okna blokowiska
dzieciaki na podwórzu wrzeszczą
nie wiem kto za firanką na przeciwko mojego okna
sąsiedzi
jest bezchmurne niebo Warszawa
godzina nie ostatnia w radiu brzęczy muzyka
wieczorem pójdę do 'Eda'
najokropniej śpiewam karaoke
stawiają mi wóde
klepią po plecach
Och! Taką chwilą się z Tobą podzielę
Miłego weekendu:)

muszę podpisać się pod wcześniejszymi komentarzami...
romantycznie, lekko... ach

Ale poszedłeś...Twój romantyzm wylał mi się na
klawiaturę... i nie zamierzam wcale go z niej wycierać
;-)Tekst się sam czyta.Super i pozdrawiam

Romantycznie przez rozmarzenie...pozdrawiam serdecznie
:))

ładny

ładne. pozdrawiam

można się rozmarzyć :)
pozdrawiam

Jakbyś nie zmieniał, to twoje wiersze zawsze płyną w
dobrym kierunku, już do tego przyzwyczaiłeś
czytelników. Teraz też - z przyjemnością poczytałam.

Fajny wiersz,pozdrawiam serdecznie

W czasie deszczu też można,
się poznać!
Pozdrawiam!