Odnaleźć siebie...
W ciszy zagubionej
Układam swoją przyszłość.
Spotęgowany okres tamtych chwil
Rozwiewa moje myśli...
Gdzieś ukradkiem chowam je,
By nie uleciały..
Jak pozbierać wszystko w jedną całość,
By przywrócić im tamten kształt?
Zapomnę, odejdę i nie wrócę..
Może wtedy się wszystko ułoży?
Tak bym chciał oderwać się od tamtych
dat
Zapomnieć i nigdy nie wracać do tego!.
Poukładam sobie wszystko na nowo,
Jak łamigłówkę-muszę tylko pomyśleć..
I otworzę wtedy kartę swego życia...,
By w niej w końcu odnaleźć siebie..
autor
Piotrek40
Dodano: 2007-12-20 10:42:12
Ten wiersz przeczytano 655 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
wiersz ukazuje rozterkę bohatera miedzy zachowaniem
bolesnych, ale ważnych przeżyć , a odcięciem się od
przeszłości i budowaniem od nowa bez oglądania sie
wstecz...a może zbudować lepsze jutro o właściwe
wnioski z wczoraj
Często gubimy się we wspomnieniach,które przeszkadzają
w układaniu przyszłości...Jeśli uda Ci sie rozwiązać
ten problem to daj znać;)
tak, i mnie często nachodzi chęć aby skasować pamięć,
ale tylko te fragmenty bolesne. Pozdrawiam
Czasami kiedy wszystko się nam rozsypuje, wydaje się
że gubimy się wśród tego. Czy ucieczka rozwiązuje taki
problem?
jak trudno ukształtować wspomnienia, w myślach wciąż
powracają ale , choc wcale nie chciane. ładny wiersz.
Takie zagubienie, pelne zwatpien i rozczarowan... Ech,
skad ja to znam. Zycze powodzenia w porzadkowaniu
SIEBIE - bo to trudne, ale nie niemozliwe.
Ładny wiersz. Chcesz się oderwac poukładac świat od
nowa a jednak ukratkiem chowasz chwile by nie
uleciały, widac że jesteś rozdarty...ale życzę
szczęścia by wszystko się poukładało. Pozdrawiam
Ponoc czas leczy rany...chociaz raczej je lagodzi... -
trzeba duzo dyscypliny wlasnej by sie z tego czasu
wyswobodzic:)