Odpowiedz mi!

Czasami niektóre detale wprowadzają w nas w stan sprzeczności... Cóż człowiek w tedy ma pomóc

Niepewność zgrzyta,
Bo w me uszy,
Sprzeczność wita,
Zaprzeczając rozmyślań plan.
Mój mur runął,
Rozpacz włączę tak,
Aż mój świat,
Pogrąży się w grat.

Ulotna, piękna chwilo,
Namiastko upadłego szczęścia,
Dziękuję za to,
Bo Ja wniebowzięta,
Aż łzy nachodzą w swe oblicza.

Lecz, co jest prawdą?
Rozsądek i minione słowa?
Koniec i pustka?
Może bredzenie...
W nieświadomości Twej?
Cóż mi odpowiesz na pytanie me?

autor

sumienie

Dodano: 2006-07-25 15:44:44

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie