ODPOWIEM TAK
(***)
Pięknie ujęte pięknie
napisane , a ja wciąż
drążę swą świeżą ranę,
I tak mą duszę kamień
przygniata - w sercu zaś
mym powstaje łata.
Krzyczę okrutnie nie radzę
sobie , może to prześpię
- ja już nie mogę.
Może wspomnienie mnie ,
odblokuje ja już nie wierzę
ja juz nie czuję.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.