Odradzam się
Czas wstać i iść...
Tysiące wspólnych zdjęć
rozbiłam na Twojej głowie
Nie chcę wspomnień
Twoje kłamstwa
kolorowały każdy mój dzień
Iluzja szczęścia
Teraz jak Feniks
odradzam się z popiołów
Już nie Twoja
...przez spopielone ogrody, które kiedyś były Szczęściem
autor
zoe
Dodano: 2008-02-18 00:09:55
Ten wiersz przeczytano 481 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.