Odszedł mój anioł

Przyszła ciemna, jesienna noc…
Świat płacze deszczem pojedynczych kropel
Marzenia i uczucia giną
duszone kruchością ich rzeczywistości
Umierają bo zostały same, bez Boga.
Roztargniony wiatr puka do mego okna
Przypominając o tym co było
Mrok powoli otula moje sny
Samotność przenika mój malutki świat
Pogrążając me myśli w niebycie spraw wczorajszych
Cisza zamyka me oczy wytrwale
We śnie poznałem swego anioła
Zmęczony biedaczysko
Nie oszczędzałem go,
Pomarszczony, siwy
Starał mi się wyjaśnić
Czemu świat pełen łez jest
Z bezsilności skamieniał
Jego twarz trupio zimna się stała
Dłonie wyciągnięte już pomóc mi nie zdołają
Usta w grymasie zmęczenia wykrzywione
Znaku życia nie dają
Odszedł mój anioł
Rozsypał się o uderzając o mą skamieniałą duszę.

autor

Szem

Dodano: 2005-11-11 15:57:34

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie