OGNISKA BLASK

Blask ogniska już powoli dogasa.
I słonce za horyzont się chowa.
Lecz nasza miłość nie wygasa.
Szepcze ci czułe do ucha słowa.

Wtuleni tak mocno w siebie jesteśmy.
Promyki przez chmury jeszcze się przebijają.
Od żarzącego ognia się odsunęliśmy.
Nasze oczy od płomieni blasku dostają.

Nasze usta powoli do siebie się zbliżają.
Przy blasku ognia i zachodzącego słońca.
Rumieńców pocałunki dostają.
Będziemy się całować do ogniska końca

autor

rafali888

Napisany: 2006-05-04 Dodano: 2006-05-04 01:15:57

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie