Ogniste kwiaty

„Ogniste kwiaty”




Poznałem Cię niespodziewanie tak
Uderzyłaś we mnie jak drapieżny ptak
Teraz wiem jak kochać nieszczęśliwie jest
Gdy jedno i drugie o sobie wie
Jeśli spotkać się nie może

Taki jest los kujemy go sami
Gdy znów wyrosną ogniste kwiaty
Między suchymi łodygami
Zapłoniemy gorącymi uczuciami

I wtedy ta gałąź znajdzie drogę do serca
Z każdym centymetrem nadzieja coraz większa
Że zakorzeni się ona i zakiełkuje
Kwiatem, który do rozkwitu miłości potrzebuje

I my razem tym pędem zrośnięci
Będąc siebie nawzajem mocą
Zakwitniemy jak kwiat pośród bagien
Będąc dla nich wieczną ozdobą

autor

pJAST

Napisany: 2005-03-24 Dodano: 2005-06-02 19:14:41

Ten wiersz przeczytano 673 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie