Ogołocone serce ..
z resztek rozsądku
bólem obmyte,
szyderstwa uśmiechem
zepchnięte w przepaść,
w mrok studni wstydu.
Wróżka ust prawdy
ze złotym puklem - życia
spętana strachem gniewu
szczęścia szaleństwem
w martwym świecie uczuć
smutkiem rąk
cząstką sił,
wzywająca pomocy
grającym sercem
już bez złudzeń
na balu wspomnień
w sali rozbitych luster (...)
... w pogoni miłości ...
autor
Zamyślona7
Dodano: 2017-09-18 17:09:15
Ten wiersz przeczytano 1087 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
Czuję wielki ból i rozdarte serce,
a gdzieś w przestworzach dusza w poniewierce.
Pięknego wieczory Ewitko.