Oko za oko ,,,

oko za oko, ząb za ząb

Cień metalowych krat odbija się w jego źrenicach.
Nie musiał tego robić, to była jeszcze dziewica.
15 lat to tak niewiele, by przerwac wspaniały film.
Ostatni akt z życia w pamięci jego się wbił.
Dziś ołowiany drążek wyznacza mu martwy czas.
Gdy dzień wpadnie przez kraty, na moment rozbije blask...
po trupioczarnym segmencie, tworzącym okrutny świat,
odbitym na plecach pręcie - jakaś pamiątka z przed lat.
Po czym wzrok swój na chwilę zawiesi
na wijący w powietrzu się kurz.
Ujrzy różnobarnwe motyle, lecz to przepadło, tego nie ma już.
I wkroczy cień, jak nagły grom, skaleczy ostrzem jak nóż,
przyniesie mary okrutne snom,
spowije zemstę dla dusz....
On stchórzy przed życiem, nie zdoła go udźwigać,
najprościej mu bedzie sie przed nim wymigać.
Wyciągnie sztylet pokoju, i jednym ruchem zawiłym,
zaleje krew całą celę, i obraz smutnej mogiły ...

...

autor

tequila86

Napisany: 2005-04-22 Dodano: 2005-04-22 17:55:19

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie