Okruszki Życia

Życie prowadzi własną swą grę Musimy nauczyć się z tym żyć

Ziarenko
Takie małe....
W ziemię włożone
zaczyna żyć,
podlewasz Je
a ono zaczyna bić,
co dzień zmienia się,
rośnie w siłę,
pięknieje.....
Jakże szczęście rośnie w nas
gdy dojrzewa.
Nasze starania docenione
wydają swe plony.
Z czasem przestajemy poić nasze drzewo
.............
Zaczyna obumierać
Woła nas!!!
Każdym swym już żółtym listkiem.
Przestajemy słuchać.
....ONO Umiera!!!!!
Zauważamy to jednak za późno.
Z samego konara niewiele już będzie.........




15.12.06.Sarah

Te okruszki,które mi pozostały są i będą dla Ciebie Pamiętaj o tym zawsze Choć los tak chciał abyśmy byli osobno Ty zawsze będziesz w moim serduszku Nie myśl o tym co zrobiłeś Staram się Ciebie zrozumieć Może kiedyś zapomne ale miłość mam dla Ciebie zawsze W końcu Przyjażń ma dodawać nam otuchy Dawid zawsze myślami będę przy Tobie Pamietaj.....

autor

sarah

Napisany: 2006-12-15 Dodano: 2006-12-16 12:48:23

Ten wiersz przeczytano 595 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie