On

Indywidualiści są prześladowani przez świat, który boi sie że może stać sie dzięki nim lepszy

Gra pozorów, niekończący sie teatr bzdur,
Jedyny sposób by w nim przeżyć to nie wierzyć w nic.
Pośrodku sceny siedzisz Ty, myśląc że Ciebie to nie dotyczy.
Ze sztucznym uśmiechem patrzysz na świat,
Udając, że go naprawdę zrozumiałeś.
Lecz w głębi siebie widzisz jak mało jeszcze wiesz.

Największy krytyk, okryty grubym płaszczem fałszu.
Wyśmiewca wszystkich wartości, których wyznawca jest on sam,
Wierzy, że prócz Niego nie ma już nic.
Na każdym kroku pokazując swoją odmienność,
Złudną doskonałość, okłamuje samego siebie.

Oceniasz innych, samemu nie będąc przez nikogo ocenianym,
Żyjesz w płytkim świecie, świecie bez uczuć,
Myśląc, że Ty nie popełniasz błędów, ale sie mylisz.
Błądzisz jak każdy, mimo że tego nie widzisz.
Zrzuć wreszcie tą maskę, wyzbyj sie fałszu a zobaczysz rzeczywistość,
Zobaczysz, że tak naprawdę jesteś nikim...

autor

Robbson

Napisany: 2006-03-14 Dodano: 2006-04-10 19:25:36

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie