On tu mo swoj dom
Już gruby nom downo zawrzyli,
Bo wongel wywiyźli na wschod,
Tak długo tyn Ślonsk nasz grabiyli,
Aż biyda nastała i głod.
Toż trzeba nom chodzić na hołda,
Nazbiyrać se wonglo na chlyb,
Sprzedali na sklep już tyn teryn,
Kaj kedyś tyn grubski stoł szyb.
Markety nom same stawiajom:
"Reale", "Kerfury","Oszom",
A do nos roboty niy majom
I Ślonzok, jak dycko, je som.
Toż zbiyro te biksy po piwie,
I wiezie ich wozkiym na złom,
On nigdy sie skarżył niy bydzie,
Bo przeca on tu mo swoj dom.
Bo przeca on tu mo swoj dom.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.