Ona

wiem że czasem nie potrafię oderwać od ciebie wzroku
wybacz
czasem muszę wiedzieć że istniejesz

nie zdążę zniknąć
odepchniesz mnie słowem
które bardziej od dotyku boli

wiem że nie jestem tą której pragniesz
wiem
bo nie próbujesz nawet spojrzeć na mnie inaczej

patrzysz lecz widzisz tylko moją osobę
nie mnie
nie tą której pragniesz

tworzysz własne wizje
płaczesz we śnie za uschniętą roślinką
wiem że ją kochasz dlatego odchodzę
wiem że ją kochasz

a ja jestem tylko tym radosnym płomyczkiem
w żarzącym płomieniu jej miłości

lecz płomień zgaśnie a płomyczek zostanie
nie w sercu lecz w pamięci mojej

autor

nieistotny dysonans...

Napisany: 2004-12-07 Dodano: 2005-07-30 23:07:27

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie