ONA

Patrzę przez brudne okna
świat wydaje się szary...
Od łez ma twarz cała mokra
nie pomożesz mi świecie stary!

On odchodzi, oczy wbił w ziemię
nie wie nawet, że go obserwuję
tak naprawdę o niczym nie wie
nie wie także co teraz czuję...

Wysoka postać znika za rogiem
tonie w miejskim, codziennym tłumie
Wiem, że zatrzymać go nie mogę
on przecież wcale nie zrozumie...

Jeszcze do wczoraj byliśmy razem,
przychodził do mnie prawie codziennie
był zawsze uczuć moich wyrazem
ze sobą było nam tak przyjemnie!

To tylko przyjaźń - wmawiałam sobie
a serce do niego rwało się co dzień
teraz odszedł i nie wiem co zrobię?
To była przyjaźń, przyjaźń jest w modzie!

Nie wytrzymałam i wyjawiłam
co czuję przecież już nie od wczoraj,
że każdej nocy wciąż o nim śniłam
i przez tę miłość to jestem chora!

Skrzywił się tylko, coś uśmiech jakby...
Nie patrzył na mnie, wyszedł bez słowa!
Miałam do licha, nie mówić prawdy
miałam na zawsze to w sercu schować!

Lepsza już przyjaźń z nim, bo bez niego
nie wiem jak dalej żyć i co robić?
Doznałam dzisiaj zawodu wielkiego
jak mogłam sobie aż tak zaszkodzić?

Już go nie spotkam i nie zobaczę,
już mu nie spojrzę głęboko w oczy...
Za oknem pada i ja też płaczę
Nie będę mogła już z nim się droczyć!

Lecz nagle światło latarni z boku
padło promieniem na to zjawisko...
Ku memu zdziwieniu wyłonił się z mroku
On! Mój kochany! Me biedaczysko!

Drzwi, szafy, krzesła! Nogi pogubię!
Biegnę! Nie zważam na to, że mokro!
Wrócił! Więc przecież musi mnie lubić?
Wszystko mi jedno, mogę też zmoknąć!

Uścisk tych ramion i ciepło oczu
usta na ustach, łzy ciepłe-słone
jak bardzo chciałam ich słodki smak poczuć?
A teraz są tu, na wargach, one...

Deszcz padał tydzień, ogień w kominku
iskry błąkały się wśród kamieni...
Patrzy mi w oczy kocha mnie tylko
I to się nigdy, przenigdy nie zmieni!


1995

autor

ZOLEANDER

Napisany: 2013-05-01 Dodano: 2013-05-01 13:40:15

Ten wiersz przeczytano 1375 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie