Opowiadanie na Halloween.

Co to w chorobie człowiek nie wymyśli...

Drżę jeszcze calutka, ktoś mi humor sknocił,
na moim balkonie diabeł się okocił.
Umościł tu gniazdo w kartonie od znaczków
i w nim usadowił siedem swych dzieciaczków.

Był bardzo zmęczony, nawet sobie zasnął,
nagle wstał na nogi i ogonem chlastął.
- Ty ich będziesz chować, zabierz je do domu,
to jest tajemnica, nie zdradzaj nikomu.

I świstnął przez balkon, ile siły w nogach,
w dali zachichotał, niósł szmatę na rogach.
Stałam nad małymi, prawie osłupiałam.
Pomysł przyszedł w porę, diablątka sprzedałam.

Ludzie się dziwili, co za dziwna rasa,
słono mi płacili za diabła bobasa.
Mówiłam, że gender, skrzyżowany z kotem,
- czemu miał kopytka - tak szemrano potem.

Nie tylko kopytka, różki kiełkowały.
Ludzie grymasili - a czemu nie biały?
Może jak by ochrzcił, by kolor zmieniły.
Pewnego wieczoru do księdza przybyli.

Księdza odrzuciło z dala od chrzcielnicy,
- toż to czarne diabły, a nie katolicy!
Wnet zjawił się tata, lampką w oczy świecił,
- przyszedłem dziś zabrać swoje małe dzieci.

- A zabieraj diable te swoje pociechy,
gdzie byliśmy z nimi ludzie robią śmiechy.
Powiedz tylko sekret, jak ty to zrobiłeś,
że siedem diablątek, ty chłop, urodziłeś.

Zarządziły diabły, że dla rozmnożenia
każdy da swe jajko, jedno, z przyrodzenia.
Siedem zdrowych jajek! W gnieździe się znalazły.
Podłożono gęsiom, z nich diabły wylazły.

Potem się rozniosło w całej okolicy,
- diabły znoszą jajka, babom do spódnicy.
Oj, śmiałam się śmiałam, nie mogłam wytrzymać,
dłużej już nie będę z diabłem sztamy trzymać.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2018-11-24 Dodano: 2018-11-24 17:02:21

Ten wiersz przeczytano 1733 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka O brzydocie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie