Opowieść o miłości

... FoR u ... :*:*

Oto opowieść
Która nie ma
Początku ani końca,
Bo początku nie zauważyłam,
A końca jeszcze nie ma
I przypuszczam że nie będzie,
Bo miłość nigdy końca nie ma...


Kiedy Cię pierwszy raz zobaczyłam
Serce mi stanęło.
Nie mogłam odwrócić wzroku,
Jakiś gorąc w środku,
Przyśpieszone bicie serca...
Wszystkim oznajmiłam,
Że Ciebie wybrałam
I Ciebie Kocham.

Ale to nie koniec.
Od teraz zawsze na Ciebie patrzę,
Zawsze się śmieję, kiedy Cię widzę.

Tylko, że Ty nie wiesz o tym,
Że ja Ciebie KOCHAM...
Nikt Ci tego nie powiedział,
Ani ja, ani moi przyjaciele..
A wiesz dlaczego...?
Bo nie chcę.
Zwyczajnie się boję...
Boję się że mnie nie pokochasz...
I będę cierpieć...

Dlatego myślę,
Że powoli się poznamy
I zaprzyjaźnimy...
I dopiero wtedy powiem Ci
Co tak naprawdę czuję...
I nawet jeśli...
Nieodwzajemnisz tego samego
Zostaniemy przyjaciółmi.

I jeżeliby wyszło,
Że mnie nie pokochasz...
To pamiętaj,
Że ty będziesz moim przyjacielem,
Ale ja i tak będę Cię kochać...
Czy tego chcesz, czy nie
Ja tego już nie umiem zmienić...

Dla Ciebie Damianku.. Jeśli kiedykolwiek to przeczytasz... :(

autor

~^MarCiA^~

Dodano: 2005-06-27 20:48:19

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie