opowieści o przeszłości
obdrapane ściany w pokoju
wołają o uwagę
a tam na stole
stoi kubek po kawie
w którym tkwi samotność
widzę dno
a wspomnienia przelatują
przez korytarz
odbicie w lustrze opowiada
o wszystkich miesiącach
kiedy pustka była abstrakcją
żadne spojrzenie
nie ukoi tęsknoty
wyrytej w sercu
autor
sisy89
Dodano: 2024-01-18 10:17:43
Ten wiersz przeczytano 1339 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
Cudna melancholia ..
Tesknota i smutek ubrane w piekne wersy.
Klimat prima.
Pozdrawiam serdecznie. :)
Dziękuję Wam ♥️
Wspomnienia z nutką tęsknoty.
Czasami warto zamknąć drogę do przeszłości. Smutny
wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Piękna melancholia:)*
Dziękuję :)
Mega dobre
Dziękuję Promyku i pozdrawiam:)
Ujmujące słowa.
Pozdrawiam, Sisy.:)
Dziękuję lotka, pozdrawiam serdecznie :)
Kubek po kawie szczególnie...
Pięknie.
Serdeczności :-)
Bardzo, bardzo dziękuję wszystkim za odwiedziny i
czytanie :)
Dobrej nocy :)
Piękna ta fraza o samotności w kubku po kawie. Perełka
i cudeńko. Proponuję postawienie obok drugiego kubka.
Przynajmniej kubek nie będzie samotny.
Serdeczności dla Joanny :):)
Moim zdaniem - z przeszłością trzeba po prostu się
pożegnać. Jaka by ona nie była - było, minęło i trzeba
brać kolejny dzień za rogi, czy za lejce. To nie jest
smaczne danie, które można powtórzyć. Niech życie
biegnie najlepszą drogą.
Witaj Sisy
Smutny przekaz - wartościowy wiersz, sercem pisany.
Pozdrawiam serdecznie