opowieści o przeszłości
obdrapane ściany w pokoju
wołają o uwagę
a tam na stole
stoi kubek po kawie
w którym tkwi samotność
widzę dno
a wspomnienia przelatują
przez korytarz
odbicie w lustrze opowiada
o wszystkich miesiącach
kiedy pustka była abstrakcją
żadne spojrzenie
nie ukoi tęsknoty
wyrytej w sercu
autor
sisy89
Dodano: 2024-01-18 10:17:43
Ten wiersz przeczytano 1375 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
Lirycznie i pięknie.
Pozdrowienia:)
PS Przepraszam z literówkę
w Witaj.
witaj.
trochę mam zamęt w głowie.
Czas przeszły czy teraźniejszy?
Przyjąć przeszły jest o tyle łatwiej, że być może jest
już lepiej./+/
Z kolei lustro mówi coś innego...
Jestem niepocieszona, bo nie wiem nic co jest dla
Ciebie lepsze...
Pozdrawiam serdecznie.
Puenta obrazuje prawdę...pozdrawiam ciepło.
Wiersz smutny, nie można przejść obojętnie...
Emanuje wyjątkowym pięknem, zawartym w wymownych i
wzruszających słowach...
Pozdrawiam ciepło Sisy :)
wzruszający wiersz o samotności.
Wzruszająca melancholia.
Wzruszająco.
Pozdrawiam, Sisy :)
Poruszająca melancholia w tej opowieści. Wiem, że to
już mało oryginalne powiedzenie tutaj, ale cóż
poradzę, że taki właśnie jest Twój wiersz - smutny,
ale piękny.
Pozdrawiam ciepło, Joanno :)
Czytając ujrzałam, starszą samotną osobę, stojącą
przed lustrem.
Obraz z pierwszej strofy świetnie buduje klimat.
Miłego dnia Sisy:)
Smutny nastrój wyczarowałaś -opuszczenia tęsknoty,
beznadziei. Beztroskiego dnia życzę:)
Kubek po kawie symbolizuje melancholię i osamotnienie,
które zalegają w pokoju z odrapanymi ścianami i
pakietem wspomnień. Odbicie w lustrze ukazuje
przeszłość, w której pustka była czymś realnym, a
spojrzenia nie potrafiły tej tęsknoty złagodzić.
(+)
Bardzo wymowna melancholia.
"żadne spojrzenie
nie ukoi tęsknoty
wyrytej w sercu", pozdrawiam ciepło.