optymistycznie

powiało optymizmem, zatem optymistycznie.

Słoneczny promyk czuć na twarzy,
Wsłuchać się w cichy poszum drzewa.
Cóż więcej chcieć, cóż więcej marzyć
Gdy serce drży i dusza śpiewa.

Zieloną łąką biec przed siebie
Gdy rosa gołe stopy pieści,
Wypatrzyć ptasi klucz na niebie,
Podsłuchać leśnych opowieści.
Przysiąść na brzegu modrej rzeki,
Ręce zanurzyć w wodne tonie.
- Płoną policzki, drżą powieki,
Pali się serce - Niechaj płonie...

Nocą odwiedzić wonne sady
Gdzie na gałęziach kwiat dojrzewa.
Jak mi cudownie. Bez przesady
I serce drży i dusza śpiewa....

Paweł Knobloch Warszawa

autor

Paweł Knobloch

Dodano: 2005-06-22 09:19:11

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie