Opuszczony dom

Skrzypnęły drzwi wejściowe,
Książki nadstawiają uszy.
Wszystkie nadzieje mają nowe,
Że treść ich Kogoś poruszy.

I meble, chociaż już wystygłe,
w salonie krzesła i otomany.
W pół skrzypu nagle zastygłe,
że Ktoś usiądzie zatroskany.

Łóżka w sypialniach są gotowe,
i szafy dawno nie wietrzone.
Poduszki tęsknią, że obejmą głowę,
piżamy dawno nie włożone.

Kuchnia już nie pamięta,
że Ktoś gotował potrawy.
A tylko zaparzona mięta,
stoi w filiżance od zastawy.

Lecz próżna jego jest nadzieja,
to tylko pomoc wynajęta.
Przyniosła swoje szpeja,
i wypucuje go od święta.

autor

akolita1000k

Dodano: 2011-03-22 00:13:36

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie